Etek altından hayata bakmak
Kolay olsa gerek ya da
Peçeli ilişkilerle sürdürmek
Sahte sevdaları...
Tazı olmak,
Yiğit olmak,
Ferhat olmak,
Alıp ele sazı
Âşık olmak yalancıktan...
Güneş balçıkla sıvanamadı,
Yüreğim bunları kaldıramadı.
Gömmüşüm sessizce
-farkında olmadan-
Adını sanını,
Özlemli sayıklamalarımı,
Kaybolan düşlerimi...
Şimdi farkında olduklarımı
Bilerek ve isteyerek
Gömüyorum...
Ne rüzgar essin beriye
Ne kalemine mürekkep olayım.
Çıkar dilindeki sahte acımı,
Unutulanlar listene ekle adımı...
Bil ki
Hayat adamdan hesap sorar...
Dimdik bir duruşu olmalı insanın
Ki
Gölgesinden ürkmesin.
Bir ömrün son noktasında
Durup da düşünüyorum kendimce,
Ellerimi yıkıyorum,
Yüreğimi yıkıyorum;
Aklanmıyor.
Ben de
Küsüyorum beyaza,
Karalar kuşanıyorum
Ve siyahın deliliğinde
Gülümsüyorum
Kimse görmeden.
08.01.2010 01:54:38
SERAP HOCA
Kayıt Tarihi : 22.1.2010 03:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirin Hikayesi Hiçkimsede göremedim kendim gibisini, bazı evetlerimi ya da hayırlarımı görür gibi olduklarımla daha yakın oldu yüreğim ama o kadar… Sonra farklılıklar, su yüzüne çıktı ve farklılıklarımızla sevdik birbirimizi ya da göze-gönle değişik gelenlerden uzaklaştık. Diline vurdu, denir ya bazen, Serap Hoca’nın da –neden bilinmez- bazen diline vuruyor bir şeyler ve mısra olup damlıyor kalemden. Yapacak çok şey var ama atılan adımların altında ezilme ihtimali olan kır çiçeklerini incitmekten korkarım da kendim büküldükçe bükülürüm poyrazlar, karayeller karşısında. Taşı sıksam suyunu çıkarırım, diyen bir güçlü kişilikken ben, neden bir mısır püskülü oldum ki şimdi bu dalga arasında? Bence karanlıkta emeklerken ya kendimi ya da ışığın güzelliğini unuttum. Neyse… geçer elbet. ----------------------
