Müzeyyen Abla Şiiri - Umut Arslan 2

Ah be Müzeyyen abla
Sen değilmiydin Akşam oldu hüzünlendim diyen
Sen değilmiydin Burası Agora meyhanesi diyen
Sen değilmiydin rakıyı bize sevdiren

Ah Müzeyyen abla ahh
Bizde bu dünyanın aşıklar gemisine bindik
Üzüldük kadeh kırdık
Sevindik kadeh çevirdik

İnsaf yoktu Müzeyyen abla aşklarda
Hep üzüldük hep yıprandık
Geceleri seni dinkedik hüzünlendik
Ne mendiller çöpe attık göz yaşlarımızla

Benzemedi kimse ona evet
Tavrına bile hayran oldum
Bakışlarından süzülen ben oldum
Sen gittin sonrasında ölen ben oldum

Ah be Müzeyyen abla
Bize kırdırdığın kadehler
Bize dönderdiğin kadehler hep içten geldi bize
Ah Müzeyyen abla birgün
Senin demen gibi dalgalanırda dururum..

sesine aşık olduğum kadın Müzeyyen Senara Saygı ve özlemle