Son ümit de tükenince yüreğimde
Bir gemi kalkar günbatımına
Zenci kadınların şarkılarında
Sakat hastalıklı çocukların çığlıklarında
Bir melodi olur hayatım...
Dört yanım sarılmış
Kemiğe dayanmış bıçak
Işıltıyla büyürken sessizlik yüreğimde
Ve sensizliğin kahpe yarası
Şarkılar yollamışım güneşin doğduğu yere
Adına şiirler yazmışım
Yitmeye görsün gökyüzünde ışık
Yıldızın kaymasın bir kere
Ne çiçeklerin rengi vardır artık
Ne de kemanlarda melodi
Şarap kana bulanır
Kan yüzüne
Ay büyürken uyuyamam
Hasretin dolanır ayaklarıma
Sızın çöker, canım çeker, çiyler düşer yanaklarıma
Ay büyürken uyuyamam
Gözlerin çakılır koyaklarıma
Bilirim seni
Ağlarsın Filistin'li çocukla
Zılgıtlara karışır sesin
Kürt kadınıyla ateş yakarsın
Gözlerin ışıtır karalığını
Kara Afrika'nın
İçim yanıyor canına yandığım
Sanki bir volkan kaynamakta şuracığımda
Her düşen kan damlacığında
Filizlenmekte bende bir şeyler bilenmekte
Kavga kavga türkü söylemekte dilim
Ne kadar benziyorsun ülkeme
ey güzel kız
Sarı, mavi, yeşil, mor,
kırmızı çiçeklerin.
Ne kadar can alıcı
Şirin tatlı dillerin.
Gecekondulardan sıyırarak karanlığı
Kuş uçmaz kervan geçmez kuytulardan
Fabrikada şalterden
Tarlada sabandan
Okulda gazeteye sarılı kitaplardan
Ayak takımının ayak sesleri geliyor
Hem varsın hem yoksun
Acıları hasretleri
Mutluluğu ve özlem kokulu sarılmaları taşıyan
Kara bir tren gibi kayboluyorsun tünelde
Hem varsın
Severim rakıyı ızgara balığı
Roka salatasını
Dalgalar vururken kıyıya
Hafiften kafayı bulmayı
Sisli puslu bir hava
Kafam bulutlu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!