Bir kelime takılmış ruhumdaki mazîye,
Art arda dizilmiş keşkiler hep dilime.
Umut güneşi batarken nice çehrelerde,
Pişmanlık nûrum doğdu virâne yüreğime.
Herkes zalimleşti kalbimi yaran geçti.
Ne güzeldi günler senle yaşanan
Sevda türküleri gibi söylenen
Küçücük dünyamdı sana açtığım
Gelip girdin âşığım oldun
-Giderken... -
' Ay'ın peşindeyim beni Güneşe götürecek
Boşlukta başka bir şey yok yıdızlar ceplerimde... '
Bu asırda her kalbi sarmaz böyle bir sevgi
Damla gibiyim
Göl sularında kaybolan.
Ben Atatürk’ün nesliyim
Dedem Oğuz Kağan
Adım Türk
Şükürler olsun ki bu vatan benim
Bu bayrak benim
Şanlı bir tarihin neferiyim
Bir sevgilim vardı.
Zarif ve ince
Yanakları al al olur gülünce
Akşam olup eller eve gidince
Buluşurduk rüyalarda gizlice
Günlerdir görmediğim
Yarime gidiyorum.
Gözlerine vurgunum
Aşkıma gidiyorum.
Gönlümü yakan biri
Ben ona gidiyorum.
“Dertleri zevk edindim bende neşe ne arar
Elem dolu gönlümden gitmiyor hatıralar.”
Yavuz Bülent Bakiler
Saat üç...
“Gel mene tanıtdır dostu düşmeni
Hardasan, hardasan gel avut meni.”
Bahtiyar Vahapzade
Pek kızarım şu –insanca-lafına
Belki insanlardan, insandan...
Hep sevdim.
Hiç sevilmedim.
Budur benim kederim...
Hep ağladım.
Hiç gülmedim.
Biz üç kan kardeştik
Meyhane köşelerinde değil
Fakülte koridorlarında tanışmıştık
Delikanlıcasına...
Her yiğide bir yar gerek deyip
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!