Ağlayan beldemin akan yaşını,
Eriyen karına sor Söğütlü’nün.
Kederli beldemin yorgun başını,
Sen, yıldızlar kadar uzaksın
Okyanuslar kadar engin
Gökyüzü kadar gizemlisin.
Bir kuş oldun ve gelip dalıma kondun.
Güller açtı dallarımda
SEEPARK VE BEN
Gözlerin denizi anımsatıyor.
Gözlerinde yüzmek istiyorum.
Gönlüne inmek kulaç atarak
Büyüsüne kapıldım gözlerinin
SEN VE BEN
Sen gittin ben hep kaldım
Sen unuttun ben yandım
Sen kırdın ben kırıldım
Sen vurdun ben vuruldum
SEN GİDİNCE, AŞKA DAİR
Sen gidince
Bir hüzün çöktü Kelkit üstüne
Bin ağrı indi yüreğime
SENİ ANLAMADIM
Seni güçlü kılan ne?
Tanrıdan bir lütuf güdülerin mi?
Akıl desem değil!
Gönül desem değil!
Fotoğrafa bakmak şiir yazmak gibi...
İlham veriyorsun bana.
Fotoğrafına bakmak müzik dinlemek gibi...
Dinlendiriyorsun beni.
Fotoğrafına bakmak spor yapmak gibi...
Fotoğrafına bakmak denizde yüzmek gibi...
Bir serçe kadar ürkek ve zayıf
Dağ başlarında seyrediyordum.
Sensizliğimi…
Bir rüzgâr esiyor önce ansızın
Tarumar ediyor konduğum dalları
SEN ÜZÜLMEYESİN DİYE…
Sen üzülmeyesin diye;
Mezar kazdım sensizliğe.
Hepten küstüm gündüzlere
SEN YORULMA
Sen yorulma ben koşarım uzaklıkları
Yalnız bak mutluluk arayan gözlerime
Sen yorulma ben aydınlatırım karanlıkları
Yalnız gülleri der o nazenin parmaklarınla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!