YALNIZ BULUT
Ne kadar benziyorsun benim yorgun gönlüme.
Hep yalnız mı gezersin Başkent’in göklerinde?
YALNIZLIĞIM
“Taş, yerinde ağırdır.”
Sözüm yok bu gerçeğe
Fakat benim yüreğim
Ondan da ağır, bilirim.
YANLIŞ ANLADILAR BENİ
Yağmuru severim, derdim.
‘Mecnunluk seninkisi
Başkası yok muydu sanki?’
Diyorlardı hep gülerek
YAPAYALNIZ
Kaç asır oldu bu hamak sallıyor ruhumu
Bir bebek gibi geceden gündüzden
Kendinden habersiz bir bebek gibi
Yüzüme kapanmış bütün kapılar
YÂR-KÂR
Senden bana yâr olmaz
Benim gönlüm yaralı
Benden sana kâr olmaz
Bahtım hepten karalı.
YILLAR
Gözlerim hep seni aradı durdu.
Dermansız dertlerim kalbimi yordu.
Rüyamda bir gölge adını sordu.
Sırrımı açığa çıkardı yıllır.
YUNUSÇA
Canan için candan olduk
Yarın için dünden olduk
Saki için Haktan olduk
Ten ne bilsin, candan olduk
YÜREKLER YANDI
Küçük kızın şahsında
İnsanlık öldü bugün
Bir damla gözyaşında
Yürekler yandı bugün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!