Sonbahar efkarı düştü gönlüme
Ne yapsam odama güneş doğmadı
Yıkıldım yerlere sabır diledim
Ömrüme mutluluk demi yağmadı
Hazana karıştı gecem gündüzüm
Sevdanın yolunda ben hep öksüzüm
Umuttu aslında dilde son sözüm
Ömrüme mutluluk demi yağmadı
Acılar yolunun ilk durağında
Adım çivilendi dert sokağında
Yaşadım hayatı en kurağında
Ömrüme mutluluk demi yağmadı
Kahreden yalnızlık canıma yetti
Tükendi umudum tüm sabrım bitti
Hayalim gençliğim düşlerim gitti
Ömrüme mutluluk demi yağmadı
Hasret bir hançerdi kalbe saplanan
Hayat bir muamma sırla kaplanan
Son siyah güldüm ben açmadan solan
Ömrüme mutluluk demi yağmadı
Kayıt Tarihi : 20.3.2014 12:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nedim Saatcioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/03/20/mutluluk-demi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!