Mutluluğa Geç Kaldınız Şiiri - Habib Umutlu

sabâ yelinden yok mu haber ey sâki!
anka konmadı mı daha yeryüzüne
sabâ’ya soracaklarım vardı, anka’dan alacaklarım

vakit kalmadı ey sâki!
ayrılık yıldızlardan daha uzak değilmiş
sırası gelen sesini bırakıp gidiyor
demiş ki şâir; “bâki kalan bu kubbede bir hoş sadâ imiş”
ya nerde bu sesler ey sâki!

sabâ yeli esmeyecek galiba, sâki!
ihtimal, o da kendi öyküsünü yazmakta
ihtimal eski şairleri ve aşkları kayda geçmekte
kısa olan bir öyküm vardı sâki, teslim bırakacaktım
olmadı ben de taşlara yazacağım
yazıp gideceğim

ve diyeceğim ki son noktanın evvelinde
benden sonrakilere:

“ömrün her çağında mutlu olunacaktır elbet
lakin hala beklediğiniz o uzun ve
masumane mutluluklar çocukluğunuzda kalmıştır
geç kaldınız”

geç kaldınız modern çağın insanları
devir, mutluluk devri değil

devir kaypak insanların devri
sebil dağıtan insanların değil