Mutlu Ve Huzurlu Şiiri - Naki Aydoğan

Soğuktu ve sen ben yoktuk, sıcaklığımız yoktu.
Neredeydik biz doğadan el ayak çekilmiştik.
Bir soba başında yanan ateşin ısısında
Evimizde, vücut ısımıza ısınıyorduk.

Sağanak yağmur kara çevirmişti lapa lapa
Yağıyordu yeryüzü hayatının üstüne üst.
Çocuklar seviniyordu desen olmaya üste.
Karanlık çökmüştü sabaha karlar uykusuyla.

Sabah olmuştu dışarısı güllük güneşlikti.
Bir gecede bahar inmişti yeryüzüne nasıl
Ağaçlar çiçek açmış maviye ve yer yeşile
Bürünmüştü insanlar bağ bahçe çalışıyordu.

Akşam çok mutlu olmuştuk huzurlu uyumuştuk.
Yaz huzurunun başında ilkbahara uyandık
Çocuklar gerçeğe uyanmadı neşelendiler.
Çok şaşırdık akşam oldu ve genç iki çift geldi.

Çocuklar bizim çocuklarımızın çocukları,
Dede ve ebeleriydik yaşlanmıştık, çok mutlu.
Huzurlu yaşama doğal ışınlanma mutluluk
Bu yıllara, ışınlandık mutlu yaşam içinde.

Bir karar içinde mutlu muyduk, uyumluyduk biz.
Bir aile olma mutluluğunu bir yaşadık.
Bu yeryüzü cenneti içinde cennetimize
Bir belirlenip bir yaşamıştık bir insanlıkla.