haritanın en hassas yerinde
kırıldı ömrümden bir dal
mateme bürümeden yaz yanımı
iki nefes arasında
ömür bitmeden gel
Bir kaçak bakışla baktın da
Yürek deşen
Hasret duvarları yıkan
Sadist bir huha bürünen
Serseri bir yürekle geldim
Geldim işte enkaz toplayan
Şimdi hasıl olan bir boşluktayım
Gel bu alemin günah seyrinde
Bir günahın seyrini de
Sen yapma desem gelir misin?
Mutlu esfe fırat
Bu gece senin sesinden
Uykuyu vacip kılayım dedim
Olmadı başaramadım
Zerresi işledi içimdeki korkuya gidebilme ihtimalinin
Mutlu esfer fırat
.Gideceğim
kimin hayatında olduysam var
herkesi bırakıp kimini terkedip kimini unutup gideceğim belirleyici bir adres sorma bana
seni de terk edip gideceğim
Mutlu esfer fırat
Üzülme bu da gececek.
kuslar yuvasına dönecektir elbet
yaralar kabuk bağlar sızısından kurtulup
peki ya sen gidersen
bir şair ölecektir
bunu da biliyorsun
Başlangıcı keyifle yaktığım
Sonuna acı bir tatla tiksinerek veda ettiğim
Bir içimlik sigara gibiydi
Senden ayrılmanın son-ucu
Şimdi içim kültablası gibi
Gittin
Rüzgar hışırtısı gibi
Kulağımda sesin kaldı
Gözlerimde yüzün
Dağ devirdi hasretin
Özlemin defalarca
Benim paha biçilmez acılarım var
Bir de sol yanıma yapıştırdığım
Koca bir hasretim
Hasretime dağ dayandırdım
Mesafe girdi araya aldırmadım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!