Bir kar çiçeğidir adın
Ellerinse bahar çiçekleri
Rıhtımda sallanan bir mendil
Fermanı çıkan bir kaçağım sevgili
İçimde derin çığlıklar
Ne yana baksam gözlerin duruyor
Gidiyorsun ya şimdi
İçimde hep sen kalacak
Evin her tarafı sen kokacak
Sonra ben buğulu gözlerimle
Derin derin bakacağım semaya
Gözlerimi bağlayacağım gecenin rengine
Gök kusuyor nefretini bu gece
Üzerinde ağır battaniye sıcağı taşıyorken uyku
Tanrı taşırdı sabrını
Attı tüm biriktirdikllerimizi
Caddeleri beyaz bir kefen misali sarmış yağıyor artıklarımız
Ve öldürüyor bu şehri
Kaybetmek diyorum kaybetmek
İşte onun acısı silinemiyor yürekten
Her gün bir kaç damla gözyaşına hapsedilmiş
Duygu yüklü ıslaklık
Tenimin esmerliği
Gözümdeki buğu
Kanlı coğrafyanın kederli çocuklarıyız
Nereye dönersek dönelim
Kanlı duvarlar vurur yüzümüze yüzümüze
Her birimiz yaralı bereli vucutlarla dolaşırız
Bu irinli topraklarda
Keder yakışmıyor yüzüne kadın
Ellerin bahar koksun istiyorum
Saçların rüzgarı anlatsın
Gözlerinse denizi
Acıları yüzüne yük edip
Gözlerinde boğma sevinçleri
Yama yama çoğaldıkça hasret
Dilimde bin bir söylem artışı boy göstermekte
Hasrete dair kelepir fiyatına
Aşk..
Çarşı-pazar seyyar tezgahlar
Nedense hiç bir zaman kendim olamadım
Senin karşında
Ezik bir ruh halimle
Ayıplarken bir başkaları
Yani çetrefilli ve dağınık
Yokluğuna bulaşmış bir mürekkep iziydim
Kerametin olsun dönüşün
Hesapsızca gittiğin yollara inat
Kırdığın kalplere inat
Mevsimlere aldırmadan
Eller ne derse desin
Ateşin etrafında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!