Mutlu Çelik Şiirleri - Şair Mutlu Çelik

Ne işin varTanrı ile aramda
Sen kimsin ki orucumu sorarsın
Hakikaten gözün yoksa haramda
Baş açığa niye türban sorarsın.

Rakı, şarap içiyorsam sana ne

Sen gülünce bende gamze oluyor
Varlığın kabuldur dualarıma,
Parmağın üşüse kolum donuyor
Sebeb-i sabırsın uzaklarıma.

Her santim ayrılık fezadır bende

Kar altındaydım.
Üşümüştüm,
Öldüm sandım.
Tükenmiş gibiydi tüm umutlarım.
Sen,
Sen baharım

Haklıymışsın Azizim, hatta az söylemişsin
Bu kadar salaklığı sen de beklememişsin.
Bu günleri görseydin kahrından ölecektin
Belki 'aptal' yerine 'satılmış' diyecektin...

Neşeli geceler sizlerin olsun
O'nu bana verin, verin yeter ki.
Namerdim bir daha geri dönersem
O bana gel desin, desin yeter ki.

Ağuları zemzem diye içerim

Onbir Kasım-3

Beni bekleme dedim paşam
Ben şimdilik gelemem,
Sana layık olmadan
Şereflice ölemem.

Bir yıl oldu buluşamadık paşam
Geliyorum demiştim,
Özlemiştim,
Bir Seni meraktaydım
Bir de şu rakıyı bulanı…
Demiştim….

Özenle düzelttim yatak örtümü...
Kravatlarım,kol düğmelerim
Çoraplarım bile artık yerli yerinde.
Tespihlerimi duvara astım
Hepsi gömleklerin renginde...

Yaşamak;
Bir çınarının gölgesiyle
dışındaki fark,
Yaşamak
Dosttan bir küçücük
merhaba duymak,

Gündoğumum
Karçiçeğim
Sevinçgözyaşım benim,
Her mevsim güzeldir de
Baharım başka benim.