Mutlu Çelik Şiirleri - Şair Mutlu Çelik

Bir gülsen
Şöyle;
Yüreğinle, sıcacık.
Bir gülsen
Gönlüm sende der gibi.

Her neyse yaşanılan,adam gibi olmalı
Kahır bile kahrından kahredip kahrolmalı.
Söz varsa içerinde,bırakıp tutmamalı
Adam gibi dağ gibi,sonuna katlanmalı.

Gelmiyorsa işine,tersse düşünüşüne

Sevgi taşmaktır
Sevinç olup gözlerden,
Sevgi aşmaktır
O bilinen sözlerden.

Sevgi;

Doğuşuna bakmak değil Güneş'in
doğrusu sevinmektir,
Yalnız odalarınızda sabahlayınca.

Yüreğinizdekiler
gözkapaklarınızdan daha ağır demektir

Sabaha karşıydı,
Çatallı bir yolu kesmişti polis.
Çatalın bir yanı asfalt
Bir yanı toprak.
Sabaha karşıydı
Ayazdı.

Ya hep böyle kal, ya da hiç sevme
Ben seni gül diye sevdim güzelim.
Sonu ayrılıksa istemem gelme
Ben gülü bülbül gibi sevdim güzelim.

Sevgime “işte bu” diyen olmadı

Biz bir çırak, acılarsa ustamız
Çeke çeke olgunlaşan ademiz.
Elem nedir bilmeyenden gelecek
Merhamete inanmayız, sevmeyiz,

Düşmanların en büyüğü nefsimiz

Ne yolum bitiyor ne de yokuşum
Yorulmak yakışmaz, seni ararken
Ben seni bulmaya başım koymuşum
Beddua karışmaz ben yalvarırken.

Gündüzün güneşte gece yıldızda

Ne vardı saçını dökecek
Be koca çınar,
Gücendiğim sen değilsinki
Gücendiğim sonbahar.

Peşinden gelirim diye düşünme
Yerini sorarsam en şerefsizim
Gittiğin yerde kal geri de dönme
Adını anarsam en şerefsizim.

Seninle gezdiğim yerlere gitmem