Ben şimdi uzanıyorum uzandığım yere kadar
Sevdiğim yemeği aşağılar gibi duruyorum
Sizleri de seviyorum, sizleri de, sizleri de
Ben herkesi seviyorum yeter ki ben olayım
Ne vurdum duymazım ne vurulacak birisi
Ben şimdi uzanıyorum uzandığım yere kadar
içimde anılar dallanıp budaklanıyor akşam öncesi
bunlara sebep ne bir adam ne bir kadın belki de hepsi
güneş sıktıkça son ışıklarını zorla kentin gözüne
bir iç deniz kendine dolduruyor gelenleri tepsi tepsi
Küçük dilini yutmuş bir avuç şiir anlattı
Başını yağmurla aynı anda öne eğişini
Okuma yazma bilmeyen bir kışa
Kentin kendinden tanıdık gürültüsüyle
Havalandı kuşlar yaprakların üzerinden
şiddetli poyraza rağmen tam yol seyreden
Düzenli bir yorgunluk sızıyor aramızdan
Her saatin uyağını bulduğu bir an
şimdi bütün gözlükler yakını gösteriyor
Yorgun tırnaklarımızla biz varız şimdi,
Ne ilgisi var bu yatak yalnızken de gıcırdıyor
Hava boşluğunda yadırganan su sesi
ŞİİR
* En terörist sözcüklerin bir araya gelip en can alıcı şekilde
dizildiği bir örgüt, bir baş belası sözcük gruplarının en güçlüsü.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!