Şaşırmış yolunu dümen kırıyor,
Halkdan korkulayan, halkçı vatandaş.
Hem nalına,hemde mıha vuruyor,
Halkdan korkulayan, halkçı vatandaş.
Anladın sonunda,millet kül yutmaz,
Şu yalan dünya da bir gariplik var
Bülbüller vurulmuş, içim yanıyor
Turnalar selamı götürmüyorlar
Kanadı kırılmış içim yanıyor
Bu çağ olmuş, sanki ihanet çağı
Ne fayda sağladı, ne acı bitti
Kangrene döndü sevdan içimde
Damla damla aktı, beni eritti
Kangrene döndü sevdan içimde
Gönül sarayımda, köşke ererek
Beni benliğimden, kendimden ettin,
Ömrümden bir parça çaldın, nerdesin.
Yok oldun ortadan çekipde gittin,
Sonsuz çıkmazlara saldın, nerdesin.
Ansızın bir anda yoluma çıktın,
Ne bu aşktan vaz geçerim
Ne bu diyardan göçerim
Ecel bile olsan bana
Şerbet niyetine içerim
Hiç gocunmam bu sevdadan,
Bana geldi aşk MEVLÂ'dan.
Bakışında derinlik var,
Çözülmüyor o gözlerin.
Halleriyle beni yakar,
Çözülmüyor o gözlerin.
Bazen yallak, mallak eder,
Seni satır satır yazardım ama,
Kalemim utandı, halim perişan.
Ettiğin oyunu bozardım ama,
İyidir dediğim dilim perişan.
Güllere aşıktım, garip bülbüldüm,
Yüreğimde bin yaram var kanıyor
Gel insaf et, yeter vurma bu akşam
Dilim her gün ismin ile yanıyor
Kırk heceyle beni yorma bu akşam.
Dünyadaki paydan çile almışım
Bıraktım her şeyi sana
Var git dünya senin olsun
Mutluluklar senden yana
Izdırabım bana kalsın
Seviyorum seviyorum
Deli gibi seviyorum
Bu aşk beni öldürecek
Adım gibi biliyorum
Bekliyorum neredesin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!