Sararmış bir yaprak gibi, bırak gönlüm yerde kalsın,
Aç gönlünün defterini, son sayfayı sil güzelim.
Tambur bende, mızrap sende, bu şarkıyı kimler çalsın.
Aç gönlünün defterini, son sayfayı sil güzelim.
Mevsimsiz bir rüzgârsın sen, ne baharın ne yazın var.
Dudağından sevgiler dökülsün tane, tane;
Yanımda kalmak için düşün, bul bir bahâne.
Her gün senin yüzünden sarhoşum, dîvâneyim;
Gözlerin bir çift kadeh, dudakların meyhâne.
Niye sevdim seni bilmem, niye özler anarım.
Niye kalbimdeki çölden sana yollar ararım.
Senelerdir geleceksin diye bekler bu gönül,
O güzel gözlerinin izleri kalmış, yanarım.
Karşıma tarifsiz bir güzel çıksa,
''Yanımda bir kaç gün kal.'' dese bana.
Çağıran gözlerle şöyle bir baksa,
''Ayda bir, yılda bir, gel.'' dese bana.
Gitsem bir şairin hayalleriyle,
Âlemde insan var, insancıklar var.
Hîlesiz, hurdasız, hayvancıklar var.
Ömürden bir kaç yıl verdim, öğrendim,
Er diye dolaşan ne kancıklar var.
Sen de toprak, sen de taştın;
Bu dağı sev, bu taşı sev.
Belki yandın, belki piştin,
Ateşi sev, ateşi sev.
Suyla toprak senin özün.
Ben güzel olarak seni tanıdım,
Gül diye kokladım aşkın bağında.
Yakan her ateşi gözlerin sandım,
Kaybettim kendimi zülfün ağında.
Elimde tutuşan aşkın eli mi?
Körkütük sevdalı, biraz da sarhoş,
Bir şarkı tutturmuş gözler üstüne.
Saçları dağılmış, yürüyüşü hoş,
Sanırsın düşecek dizler üstüne.
Yüzünde çizgi var, şakakları ak.
Bir şeyler yıkıldı akşamın soğuk kokusunda,
Benden sana bir şeyler yıkıldı.
Yumruklarını sokmuş boğazıma sis,
Sağlı sollu...
Ayaklarımda taşlar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!