İyilik yapmalı söyler herkes
Ama gerçek bunun aksine,
Bir oyunmuş sanki hayat
Oynar kendi kendine.
Günler aylar yıllarca durmadan çalışan,
Bedenini ısı ve ışık için yakan,
Yıldızların en parlayanı güneş gibi ol.
Ne verirsen karşılığını katıyla veren,
Uzun kara ipeksi saçların inerken zarifçe ince beline
Dokunmak ister canım, ayrı ayrı defalarca her bir teline
Rengarenk çiçeklerden bir demet yapıp versem narin eline
Var mı benden mutlusu, çekinme söyle ne gelirse tatlı diline?
Fırtınalar kopardın içimde savruldu kalbim bir o yana bir bu yana
Ateşler düşürdün içime eridim mum gibi yana yana
Tenimi kesti bıçak gibi karışıyor tuzlu terim kana kana
Hayat nefestir,
Nerenin havasını soluyorsan,
Oradaki andır.
Yüzyıllık dostun da olsa uzakta,
En yakınındaki iledir münasebetin,
Olsa düşmanın da.
Ayarım yoktur benim
Ya yürekten severim
Karşılık beklemeden
Ya da hepten silerim
Ya saf altın olurum
Kelimeler kimi zaman hüzünlü
Kimi zaman dertli kimi zaman mutlu çıkar
O kışkırtıcı dudaklardan
Ama senin dudaklarından çıkan her söz
Beni üzse de mutlu etse çıksın isterim
Yeter ki susma
Öyle kolay mı sanıyorsun,
Seni kelimelerle anlatmak
Ya kelimeler yetersiz kalıyorsa,
Ben simdi neye benzeteyim güzel tenini
Pamuk desem çok yumuşak değil
Taş desen çok sert değil
Bilenden almak gerekir bu dünyada ilk nasihatı,
İlk nasihatı dinlemeyenler işler her türlü vukuatı
Her bir vukuat insanın içine sokar bir Truva atı
Zamanında gerekli tedbirini almazsan eğer
Kurtuluş yok o zaman olsan da Şeytanın avukatı
Gezdin tozdun gününü gün ettin gönlünce
Yarını hiç düşünmedin böyle refahı görünce
Har vurup harman savurdun hiç dert etmedin
İki düşünmeli insan bir şey yapmadan önce
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!