Mustafa Süreyya Sezgin Şiirleri - Şair M ...

Işık hızıyla oluşuyorsa
Duygularımızda peşpeşe evrenler,
Benim evrenim
Senin evrenini yakalayamıyacak.
Sonsuzluğa dek,
Sen beni bilemiyeceksin

Tanrım! ..
Tanrı olmak zor olmalı
Sen her şeyi biliyorsun
Bunlara nasıl katlanıyorsun?
Dindar ve mazbut
Ramazan efendinin

Terkedilmişliğin acısını yüklendim
Bugün içim sensiz ne kadar boş,
Ne kadar yoksun güzelliklerden.
Terkedilmiş bir ben varım tek
Bu koca evrende...
Yüklenmişim yetmezmiş gibi

Körpe ve çıtır çıtır
Bir aşktı
Yirmi yıl önce aramızda doğan.
Şimdi saçları beyazlaşmış
Göbek bağlamış
Yağlanmış

Dedi...
Dedim...
Dedik...
Bir sidik yarışıydı bu,
Hep birlikte kirlettik...

Anlayacaksın küçüğüm,
Gün gelince sen de anlayacaksın.
Bugün,
Gözünde büyüttüğün
Ve insanları süsleyen
Baştan çıkarıcı değerlerin,

Yaşam nedir güzelim,
Bir gülümseme, bir göz yaşı mı,
Hani uzatıldığında eller sana
Tepeden bir bakış mı?
Sen kimseye yar olmazsın inan! ..
Kendi çevresinde dönen

Bilmem ki
Söylenmeyen ne kaldı
Yürekteki sevda üstüne?
Düşüverince düşlerin
Bu garibin aklına
Filizlenir sözcükler

Gözlerinde
Sevda okunuyor bu gece.
Oysa ellerim zincirli
Dokunamıyorum yüzüne...
Bu gece,
Bakışlar kadeh kadeh

Bilme... Bilme...
Ne Olursun! ..
Esrarı bozulur sonra
Şiirimin içindeki hüznün.
Öylesine
Belleğimdeki yüzün