Kafama estikçe yazdığım birkaç şey...
Bir gün onsuz olmuyor
Her günüm harap, acım bitmiyor.
Gönlüm yoruldu, sensizlik geçmiyor.
Ömrümden sen çıkınca bir ben etmiyor.
Bulunmalı sensizliğin çaresi,
Alındım lakin, tek aradığım yanıtlar
Dolambaçlı düşüncelerle sarıldım sana.
Lüzumsuz ağzımdan dökülen her bir kelime,
Bil ki kalbimden süzülen bir çiçek olsa da.
Tek umudum, umarım sona erer bu çile.
Caddeler, parklar, banklar...
Onlar beni terk etmediler
Sen yokken bile git demediler
Çoktan gittiysem bile, artık kal demeliler
Garip bir huzur var hâlimde
Sonsuzlukta süzülmek gibiydi gözlerin
Öyle derin ve bir o kadar da haşin
Beni benden alan neydi böyle ?
Bizdik, sendin, bittik
Seni beklerdim oysaki
Sert ve acıydı ağzından dökülen her kelime,
Yavaş yavaş sardı her yerimi o bilinmezlikte.
Bilinmezdi sensiz yaşayabilecek miyim, halim meçhul
Kalbimde ukde kaldı, bilemedim oldum sana bi’ kul
Bilen bildiğini unuttu gözlerinde, yetmedi mi biraz dur.
Yalvarırım sevdiğim beni bırak,
Sessiz sokaklar boyunca
Aradım avare yıllar boyunca
Sevdim onları birer birer
Onlar beni bırakıp gitmediler
Yağmurları sevdim sonra
Baktım
Gördüm ve sevmiştim seni.
Sensizliğin tarifi anlatılamazdı ki
Ne bileyim belki de hiç sevmemişsin beni.
İkiden bir çıkınca bir kalır derler
Seni biraz özledim bugün
Sen özledin mi tek bir gün
Sözlerimi, konuşmamı, gülüşümü
Ben her şeyini biraz daha özledim bugün
Bir çok şeyi hatırladım bugün
Canım acıyor beni bırak
Git ardına bile bakmadan
Tek bir söz bile etmeden
Hiç sevmemişsin gibi bırak
Bakma bana o gözlerinle
Son isteğim, son arzum...
Belki son haykırışım sana
Biz sensiziz artık
Bana ne biz kaldı ne de senden bir parça
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!