Her şey bitermiş ne sanırdım?
Sanki sonsuzdu bitmezdi yalanların
Oldu her şeyin sonu bakışların
Yarım kalanları en baştan bilmeliydim
Biraz direndim, sonra pes ettim
Koştum, yoruldum, durdum
Bir an için durdum, seni andım
Andım da seni anlayamadım
Bıraktım her şeyi
Kalbimdeki seni bırakamadım
Gitme desen dururdum belki
Ama ne gitme dedin
Ne başka bir şey ah neyleyim sensizliği
Dağıttın beni, ardında oldum bir deli
Çok şey denilirdi o an belki
İstiyorum içimdekileri yazmak,
Dökmek...
Belki de atmak
Ne desem nafile
Geçmiyor,
Gelmiyor giden geri.
Sensizlik ölüm gibiydi,
Geçmedi kalbimde sen tesiri.
Gözlerin bir ateş yığını,
Kalbimse aşık bir ateşperestti.
Kolay olmadı elbet, gitmen oldu sonum.
Tek gereken sendin gönlüme.
Arada bıraktın beni ama,
Sen mi yoksa ben mi diye.
Çok bilinmeyenli sorunun bu cevabını ararken,
Buldum benliğimi
Seni kaybettiğim yerde.
Yavaş yavaş siliniyorlar
Gitmelerini istemiyorum
Ne yapsan da sana gidiyor aklım
Seni sevmeyi durduramıyorum
Bedenim sana gidiyor
Beni tanımıyorsun, içime bakıyorsun.
Ama her şeyim yalan bilmiyorsun.
Sözlerim, bakışlarım, hislerim...
Tek kendimi kandıramam bu dünyada biliyorum.
Biraz sarhoşum, hiçliği istiyorum.
Halim harap...
Bir kurşun izi var yakınlarda,
Çok yakın biliyorum
Sanki gönlümün tam senle atan odağında.
Biraz daha yakınım sensizliğe.
Sinirliyim, bıkkınım
Sensizliğe bir adım daha attım bugün
Acı dışında bir şey hissetmiyorum
Kırgınım Altay
Dünyaya, hayata, sana ve kendime...
Bana bir sebep ver
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!