Kendine niye bu kadar zalimsin
Ey sevgili
Uzattığım ele, melül melül bakan
Gözlerime
Ve kırlardan topladığım
Sana getirdiğim menekşelere
Sustular ,sesleri kesildi
Ya kurşunları bitti
Ya da yaşamları gitti
Yok yok belki de uyudular
Ya da uyuya kaldılar
Sayısız günceler tutan
O küçük eller
Şimdi tetikte
Ne bahtiyar oldum,
Ne bir diyar buldum
Gönlümce
Ve güneş istenmiyor
Eflatun bir deniz
Paranın sıcaklığına
Soyunmakla
Geçiyor günlerimiz
Zaten babamda atmıştı beni
Gurbete
Düş hasletimden
Sen seç kendini
Sen seç kendine
Yakışan adaleti
Gecenin en iyi saatlerindeyiz
Ve Amasyanın kollarında
Her taraf küfür küfür
Ne dert kaldı ne tasa
Ve doruğundayız hasbihalin
Tüm bakışlar şehla
Körkütüktüm bilemediler,
Adımı bile söyleyemediler,
Saçlarımın renginde ömrüm yazılı
Bahtımın ardında fermanım asılı
Görmeden yaşadım,
Bilsem yine yaşardım.
Yazsam destan olur,
Söylesem bühtan olur
Neler neler umduk,neler düşündük
Ne yaptık,Neler yaşadık
Kendimiz ateş yaktık,
Kendimiz üşüdük
Sen benim nefesimsin
Soluğum
Aynalara bakıp bakıp
Konuştuğum
Deli sabahlarında
Çarmıha gerilmiş, uykusuz rüyalarımın
İlim ne, irfan ne
İnsan ne ,İslam ne
Kendini bilmek niyetine
(eline, diline, beline) sahip ol
Diyen HACI BEKTAŞI VELİYE
HELALİ hoş olsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!