İnsan , insan dışında
Her şeye ulaşacak
Bunu anladık
İnsan, insana nasıl ulaşacak
Buna HAK tanık
Sen benim çoban çantamsın
Katıksız
Bir elimde asam
Ve gözlerim ufka takılmış
Tüm afakım sarılmış
Ya kavalım olmasaydı
Birde hoş ki güneş
Rüzgar şarkı söylüyor
Su ve yeşile
Ağustos böcekleri
Çığlık çığlığa
Yorulmuş, suskunluğa gebe
Amasyanın bir yerinde
Dağların orta yerindeyiz
Bulutlar şuracıkta
Dokunsa ellerimiz
Yeryüzü ortalıkta yok sanki
Hep birlikte eleleyiz
Sesine yazdım şarkımızı
Notalar beni tanımaz
Herşeye dayanırımda
Sevdamız gelince aklıma
O zaman gözlerim ağlar
Bin adım sabır
Bir adım yol isterim
Mazime bakarak
Bin gönül sevgisi isterim
Bir de sufist hoşgörüsü
Atime bakarak
Ayrılmaların hüznünü tattığım ırmak
Güneşin altında, kumlarda yuvarlanmak
Hazin,hazin,sessiz ve sakin ama çağıldamak
Suyun yanında, susuzluğu yaşamak
Ve sonra birlikteliğin, buluşabilmenin
Umudunu yudumlamak
Az kahrımızı çekmedi
Şu ırmak kenarları
Geçmişin kederinden
Günün kahrından, kasvetinden
Geleceğin hasretinden
Atar olduk kendimizi
Öyleymiş halimiz
Böyle olduğumuzdan haberdarız
Işığa düşer damlalar
Gecenin karanlığında
Tek umurumuz
Bir İstanbul var, herkesin
Öteki İstanbul benim
İçimde
Saz dinlediğim bar köşelerinde
Yağmurlu günlerinde
Pencerelerden seslendiğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!