Ne olurdu seni ben, gençliğimde bilseydim
Öğrencilik yıllarında, hep arkandan gelseydim
Geçtiğin yollarından, ben de her gün geçseydim
İçtiğin çeşmelerden, bir yudum su içseydim
Bir tek tebessümüne, umutlanıp kansaydım
Sevenlere bakarım, ışık doludur
Arkası gelmez bunun, bir serap olur
Aldatır talihin toz pembe rengi
Hayatı karartır, hep harap olur
İnsan ömrü kısadır, bir anda geçer
Ne olurdu...
Şu fani hayatta,
Kız kardeşim olsaydı
Bir tanecik, biricik
Başını omuzuma yaslayacak,
Dertlerimi dinleyecek
Kurudu ıslak bulutlar
Göllerde kuşlar kurudu
Ağaçlarda yapraklar
Gözlerde yaşlar kurudu
Yolumuzda çeşmeler
Işıl ışıl umut verir pırıltılı bakışların
Geçit vermez bana şaha kalkan kaşların
İstesem,gönülden gönüle bir gönül bağı
Geçit vermez bana şaha kalkan kaşların
Sanırdım sevdanın izleridir gözyaşların
Gönlünde tek vatan
Ölmeye can atan
Yerde kefensiz yatan
Nice şehitler gördüm
Yüzü ak alnı pak
Bir bilmece vardı o ilk bakışta
Yandı yüreciğim bir kara kışta
Yağmurlu bir akşam şimşek çakışta
Kaderimi yazdıran eşsiz geceler
Hala endişe var o titrek seste
Bekledim seni çok, pek çok güzel
Bu arzumun pınarı, kaynağı sensin
Sararmış benzime al renk getiren
Sevilesi yüzlerin kaymağı sensin
Özledim seni çok, pek çok güzel
Değer mi acı çekmeye, değer mi bilmem
Varlığım belli benim, değerimi bilmem
Arzular boş hayaller boş gönüller boş
Boşluklar alemindeyim ruhum bomboş
Değer mi yaşamaya değer mi bilmem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!