İşte karşımdasın yine
Aramızda buz gibi bir nehir
Tekrar dokunmak için sıcacık eline
İnan canım, dünyalar verilir.
Yine karşımdasın işte
Ay, ışığını gözlerinden alıyor olmalı
Yoksa uyuduğun vakit
Etraf zifir karanlık olmaz
Ay dünyaya küskün kalmazdı.
Güneş seni kıskanıyor olmalı
Hani insan hiç tereddüt etmez ya sigara külünü dökerken
İşte o kadar kayıtsızdım
Seni hayatımdan çıkarıp izmaritini söndürürken…
Tarifi mümkün olmayan bir aşk bizimkisi.
Tanımlanamayan bir OYUN…
İçimdeki fırtınalar kopmaya devam ederken
Özlemin sarıyor odamın soğukluğunu.
Tenimle bütünleşiyor ismindeki heceler.
Kokunu ekmeğim, aşım yaptım.
Gözyaşlarını silen bir mendil olmak yerine
Gözyaşlarının pınarı oldum yine işte
Yağmurlar yağdı hep üzerimize
İstemeden yapılan her can yakıcı gidişte
Darbeler aldık hep etimizin en derinlerine
Her gün özlem çekiyorum
Ciğerlerime
Ve sürekli dumanı tüten
Yalnızlığımın külünü
Döküyorum loş hayatıma.
Kilitli kapılar ardında
Tozlu kitaplar arasında kalan
Kurumuş güllerin bıraktığı
Bayat bir sevgi kokusu…
İşte bana duyduğun aşk
Rafa kaldırdığım aşklarımın bulunduğu
Karanlık odamdayım bugün.
Ümitsiz bir aşkın pençesinde
Yüreğim yine amansız acılara sürgün.
Gözlerinden miras ışıkların dokunduğu
Buğulu bir cama yazılan
Yazı kadar kalıcıydı ancak
Geceleri kurduğum hayallerim
Her sabah selamlaşınca
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!