Ordu'nun o yıllarda Ünye ilçesine bağlı daha sonra Ikizce ilçesine bağlanan Yoğunoluk Kasabasında soğuk ve sert geçen bir kış gününde, 17 Kasım 1989 tarihinde, dünyaya geldim.
Ilköğretimi Yoğunoluk Pansiyonlu Ilköğretim Okulu'nda 2004 haziranında bitirdim. Yıllar ne çabuk geçiyordu, küçücük bir çocukken daha dün, ilköğretimi bitirmiştim o yıl.
Ailevi sebeplerle liseye gönderilmedim o yıl ve sonraki yıl da... Tabi bu yıllarda aldım kalemi elime ilk kez, sonra ne hissediyorsam bütün kurallara baş kaldırarak yazmaya devam ettim.
2006 y ...
Ey gülüm
benim artık tek dileğim
sana olan hislerimi bitirebilmek
adını duyduğumda yüreğimdeki sızıya aldırmamak
aklıma düştüğünde
gözlerime yüzün gelmeden
Hala okuyor musun beni
Şairlerin kitaplarında
Anılıyor mu adım hala
Mektupların hasret sayfasında
Renk renk şekillenmiş duvarlara
Adım yazılıyor mu aşkla
Bir yolculuğun ortasıdır bütün hatıralar
Ve bir gün bitmeye mahkumdur bütün aşklar
Mutluluk verecekse ağlamak geçen günlere
Ağla, ağla ki
Gözyaşların sevgiliye armağan olsun
sen benim gibi olamadın
ne aşkta, ne de arkadaşlıkta
olamazsın ki asla
ben
çünkü ben
Acılara Gülümseyen Adam
Kırıp birbirimizi
Ve suçlayarak sen beni
Vedalaşacaktık
Kirpiklerimizin altından süzülürken yaşlar
Tutacaktık nefesimizi
Tutacaktık kendimizi
Gerçekler susar
Sıra gelir
Düşlerimin haykırışlarına
İstanbul özlem duyar sana
İstanbul sevda büyütür
Bense yanarım
Huzunluyüm biraz
Belki biraz da kırgın
Isyan etmiyorum kimseye
Yalnız, biri var biliyorum
Görmeye
Ve yaşamaya değecek
Sanki ağzın var dilin yoktu
Belki anlatmaya çalıştın derdini
Ama anlayamadım ben seni dedem
Belki çok kez küfrettin
Şu dünyanın çekilmez dertlerine
Belki el açtın tanrıya da
Mutluluğu arayan çocuk
Umut dünyasında ağlamış her gece
Silmek ister misin gözyaşlarını ellerinle?
Tahammülsüz geceler boyu
Ağlarsa, başını omzuna yaslayıp
Faili olduğun bu aşkın son sayfasında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!