Tutsak ettim seni düşlerime.
Sözlerini kazı tenime
Şiir giy,
şiir gül bu gece...!
Şiirlenelim hece hece
beni sana getiren,
ayaklarım mıydı?
yoksa yüregim mi?
Hangi sevgi bulutuydu,
beni sana getiren?
Yüreğime taş gibi çökerken yokluğun,
sustuklarım b/aşkaydı,
seni dizelerimde s/aklamak isterken,
senin d/okunulmasına,
cesaret edemedigin,
bir şiirdi aşk.
ve sus/amışken bir düş/e,
Sustun ve gittin...
Biliyorum, suçum çok sevmekti.
Ben sevgiye açtım, sen ihanete,
Ben kendimi arıyordum,
Kaybettiğim bu yürekte.
Sen yüreğini arıyordun,
Ne çok susuşlarda kanattık,
Yüregimizden çıkan sözleri.
Sevgilinin ağzından çıkan her sözü,
Yere düşen bir ekmek gibi,
Öpüp başımıza koyduk.
İhanete acıkmış yüreklerde,
çölde susuz kalmış
bir çiçek gibiyim şimdilerde
suya hasret yapraklarım dökük
sen hangi kurak mevsimimdin
beni sana hasret bıraktın
kalbim bir damla sevgiye hasretken
Susuyorum..
Susma yanlızlığını sende yaşıyorken,
yüreğim ne tutsak ne'de özgürdü.
Sana karşı hislerimde,
geceyle sevişirken, korkuların dibinde,
adamıştım ruhumu, teninin en kutsal yerine.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!