Hangi şehirden, başlasam
seni unutmaya.
Hep aynı sokak ortasında,
buluyorum kendimi.
Geçip gidenler hep sen.
Bütün evleri, sen dolu bir sokak.
Sen hiç gözlerimi
Sana bakarken gördünmü..
Ve ben senin dudaklarından dökülen
Dökülürken çiçek açan
Gülüşlerini kokladım...
Tüm sözlerin anlamsızlastığını
kelimelerde seni arıyorken,
şiirlerde buluşum vardı,
şiirlerimde gözlerinde yok artık
şimdi ben kime neyi anlatayım
yakamozlar ışıltısını yitirmişken
senı görmek gülümserken
ve güne senın gülümsemenle baslamak
tıpkı baharın yenıden canlanan günesı gıbı..
ve baharın kıpırtılarını senın gülüşünde yasamak.
yenı yenı açmaya baslayan cıcekler gıbı.
Seni görmedigim gün,
Ne karanlık bir gündür.
Sesini duymadığım
Gün ne z/amansız ölümdür...
Oysa bir bilsen
Günaydın ne güzel yakışıyordu
Seni unutmaya ç/alışıyordum.
Unutamadım unutuldu/k b/izler.
Yollarımız ayrıldı bir kuşluk vakti.
Unut/kandık bir yürege unut/muşça.
Yalandan oynayarak rolümüzü.
gerçeğe u/yandık.
Seni yaşamak
gözlerindeki isyanda..
Seni sevmek
güneşin kızıllıgında..
Seni özlemek
bir yagmur damlasında..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!