günah kokuyorum sevgili,
acıyan kalbim ve üşüyen ellerim.
bu kaçıncı hazan, kaçıncı sensiz sabah.
kalbimin son çırpınışları bu,
hasret kokuyorum.
cemreler düşüyor gönlüme,
Sen günahlar şehrindeki aşk,
ben tövbekar sokakların,
Masum çıkmazlarındayım.
Hadi gel çık karanlık,
kırık kalpli bu şehirden.
Yağmur yüreğimde yanıyor,
Kanadı kırık, sevdalar taşıyorum.
Bir martı, çığırtkanlığında.
Siyahın girilmez derinlerinden,
üstüne kırgın gülüşlerimi bırakıyorum.
Bir hüzzam ikliminde,
sana gelmiştim, iklimsiz kaçak yağmurlarda.
Ey katran gecelerin karası.
İçimdeki kara düşlerin,
mavi şiirleri...
yüreğin, yüreğe
seranatıydı aşkı isyanım.
Oysa ki
Sen şiire sözlenmiştin,
ben kaleme.
Sen kaleme söz oldun,
ben kelama köz...
yolun düşerse bir gün
bir kelime bir söz ol bana
Oysa sen göğ/s/üm de
kanat çırpan bir kuştun.
Sen renginde kokan,
sen renginde gülen,
sen renginde öpüşlerindi.
Kelebek ömürlü sevgilere
Kıblem sensin
tavafına geldim.
Yokluk aleminden
aşkına geldim.
Buyur et sevgili
sende yanmaya geldim...
Karma karışık bir dünün,
Saçma sapan yalnızlığını yaşayan,
Bugünümde,
Karanlık yalnızlıklardan geliyorum.
Kimliksizim...
Dilini yitirmiş bir mülteci,
kırk ikindi yagmurlarından,
düşen damlalara seni yazıyordum.
oysa ben, g/ittigin gün,
düşlerimi öldürmüştüm,
hayallerim bir başka bahara kalsın diye...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!