Alnından öptüğüm gün
alın yazım olduğunu anlamıştım
O anda geleceğim
sana demiştim
"Geleceğim" sensin demişti...
Gelki bu şehir kucaklasın nefesini
Nefesin yaşamım olsun
ben sırılsıklam akarken sana
sen bir nefes ol,düşmesin sevdam kaldırımlara
birlikte gülümseyelim her sabah
sen çiçek ol,ben yağmur tutunduğum yapraklarında...
Bir balıkçının rastgele sözünde miydi umutlarımız?
Gel korkma,
Ağlara takılan kelimelerini yüklen de gel.
Senin aşk sandıgın o üç harfi,
Sindire sindire gel!
Şiirlerimde tanrı yaptığım kadın,
Tüm sözlerim sanadır.
Gelmelisin!
Bizim meselemiz,
Gecenin meselesiydi,
Gündüzü karıştırma...
Zam/anında gelseydi/n
hiç kendi/mden gider miydi/m.
Kelimeleri öldürdüğümüz yerde
hangi söz yaşamaktan bahsedebilir.
Artık kendime bile,senden söz etmeyeceğim.
Belki çok şeyim yoktu.
Ama sahip olduğum ne varsa,
verebilseydim sana.
Çok fazla şeker verseydim mesela.
Çok fazla çikolata.
Ne bileyim belki senin gibi,
bugün kalbimde selanın verildigi gündü
içimde gözyaşlarımı akıtan
sessiz bir hüzün
yüregimden defnedilişinin acısı var
ey yaratıcı sen râhmet et
yüreğimde ölene
gidiyorum işte arkama bakmadan
sensizligin çaresizligin vurdugu saatlerde
gidiyorum artık ardıma bakmadan
yoklıgunun verdigi acıyla beni yok eden
bu yaşantıdan beni ben eden
bir yaşantıya dogru gidiyorum
Bu sessizlik, bu sensizlik nere kadar?
Bu sevda ikliminde,
göçebe bir hayatı yaşıyorum.
Yaşamak sevdanın kıyısında,
sensizliğin dalgalarıyla boğuşmaktı.
Sana olan sözlerimi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!