Yatırmış kesiyorlar koyun gibi insanı
Diyor allahuekber sürerken kör bıçağı
Diğer yanda bir çocuk
Sekiz on yaşlarında
daha var anasının
Üç çocuk kucağında
ÜÇ YARIM KİŞİ
Bir çatlak gözlük
Bir keskin kalem ve terle kanla belenmiş çift kanatlı sayfayız
Kuşlar bile terketmiş
Göğü sarmış bir yangın
Gece gün duman duman
Gözlerini kapatma,
Göremiyorum kendimi.
Gitme, karanlığın uçurumundayım.
Bilirim, dağ gibisin. El veremezsin,
Ama gitme, belki tutunurum düşerken,
Toprağına, taşına, ağacına.
Gökkubbe Ağlıyor , toprak ana yanıyor, Ağaçlar çığlık, çığlık, İnsanlar Ağaç olmuş, küçük gonca dalında
başı kalmış yanında
Henüz beş yaşlarında
hatırı sorulan Adam açmış eli tanrıya
Şükrediyor halına
Ulan pezevenk dürzü görmedin mi goncayı
Umut... kanadı kırık kuşa benzer
Her gören sana Uçamayacağını da
Söylese
Sen her seferinde unutup
kanat çırpmaya devam edersin
M.Eo
Varsa Minik avuçların Ürkek ayak izleri gözlerde
Dün adım adım saklanır, yarın uçurumlar yaratır özde
Yaratan değil bunu yaratan
Kirli bakışların izi kalmış boynunda
Damlar koynuna koynuna koynuna
Ağırdır ağrır bükülür kambur olur sırtına
Emanettir sırtımdaki hançerler Us'tan pus'tan puşt'tan
Usulsüz bir Niğmettir kanı kuru Emanet
Çünki Aşa katık yola Işık yöne Tanık
Usulüyle yaklaşıp sefası sürülesi ziyafet
Üzerinde Un yazar
Una düşse şer olur
Babucum altı oyuk
Yılana delik olduk
sorsalar üstün ırk
bin şükür kıbrıslıyık
Ya kıravat Ya Gerçek
Yarattığına Eğilen
Maddeye don geydiren
insan,hayvan,dünyan yalan
İmgen kalmaz gebersen
Yağmurlu bir kış günüydü
süzülürken sel olmuş göz yaşı
Herkes sana sen bize yanıyordun
Bİliyorum perde arkasından izliyordun
Yalan yok usta korktum
gördün ama! ağlamadım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!