Ağır metal soğuk kanlı bir namlu dikilmiş
profesyonel bir tavır ve tereddütsüz kararla
Vakit geceden geçmişte Aydınlığa ermemiş
en karanlık yüzü ile üç el sıkıldı üçüncü uyanıştı saat henüz Üç
bir çocuk öldü orada Anasıyla babasıyla
Çekmiş tetiği Minik parmaklarla
Komplo teorisi diye bir yol çizdiler
Sanatla, hesapla desteklediler
Filimle ,Müzikle,oyunlar ile
Dergiler romanlar hikayelerle
hayat ile kurgunun Ağlarını
BİR ÇAY BAHÇESİNDEYİM BİLMİYORUM NERDEYİM
ETRAFIMDA İNSANLAR, ARABALAR, YÜRÜRKEN
BAVUL ÇEKEN, MOTORLA KALDIRIM GEÇEN
İNSANLAR, İNSANLAR ,İNSANLAR...
Acımasız bir soğuk
Fethetmiş her soluğu
Yumulmuş yavru kedi
Kalmadı bir teselli
Nece pehlivan ağaç
İNSAN...İKİ AYAKLI EN TEHLİKELİ HAYVAN
Herkes gibi olmamak için
farklı davranmaya çalışanlar
farklı olmaya çalışan herkes olurlar
Oysa...parmaklarımızdaki çizgiler kadar belirgin, bilinen ve keşfedilmeyen yeteneklerle çeşitli, enerjisi, rengi, kokusuyla farklıyız sığdırılmasa çocuklar bir sınıfa
İnsandır insana ayna
Gördüğün maskeye kanma
Düşündür yansıyan sana
Etrafa bakta anla
M.Eo
Çorapları kalmış caddenin bucağında
Öksüzdür duygular karanlık kucağında
Kimbilir kaç gece sığdırmış çorabına
Göz kırpar,güler şafak sıcacık ayaklara
uyanır insan hergün yepyeni telâşlara
Balık gibi bakarız geceden kalanlara
İNSAN ÖLDÜ
ÇOCUK DOĞDU
SORU SORDU
"BEN"İ GÖRDÜ
İNSAN ÖLDÜ
GÜNEŞ DÖNDÜ
Takip ediyorum Mustafa çok karamsar yazıyorsun
dedi ismail abim
Çoçuk kefenlerinden uçurtmalar uçurtup gökyüzüne Şerefe diye kanlı kupalar yudumlanmıyor ismail Ağbim
kalemim çıldırmış
Mazur gör
affola
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!