Mustafa Ceylan Şiirleri - Şair Mustafa C ...

Gülseren ONAY

Mustafa Ceylan, çağdaşımız,dostumuz, arkadaşımız ve şiir emekçisi,ne zaman kendinden söz etmeye başlarsa,’Karıncanın gölgesi,Yunusun odunuyum’ diyen insan gibi insan.

Şair dizelerine sıkıştırır kendini, yaşamını,özlemlerini,sevgilerini ve aşklarını şifreler sözcüklerle,imgelerle mısra mısra, kıta kıta anlatır,işte şair Ceylan da ‘Ben’ adlı şiirinde şifrelemiş kimliğini diyor ki;

Gel, git,sun, bak
Coş, koş; ak ak
Mum yak ve sor.

İn, cin, mülk, mal
Ot, çöp dal dal

ÖLDÜRÜLEN ŞAİRLER(21) : Duhânî

Mustafa CEYLAN
**********************

Kimyager şairlerimizdendir. Günlerden bir gün, dostları O’ nun yanına geldiklerinde dumanlı bir ateşle karşılaşırlar. Bu yüzden kendisine, dumanlı anlamına gelsin diye “Duhânî” mahlasını takarlar.

ÖLDÜRÜLEN ŞAİRLER(5) : NEF’Î

İşte öldürülen şairlerden birisi daha: Nefî...

Nef’î, 17.yüzyıl Osmanlı şairlerinden. Divan Edebiyatı şiir türlerinden olan Kaside’ nin piri sayılır. Kendi zamanında ve kendinden sonraki yüzyıllarda kaside yazan bütün şairlere etki etmiştir. Divan Edebiyatımızın Fuzulî, Bâkî, Nedim, Şeyh Galip diye devam eden altın zincirinin, önemli bir halkasıdır.

ÖLDÜRÜLEN ŞAİRLER (6) :Çıldırlı Aşık ŞENLİK

Mustafa CEYLAN


Şairin şairi, ozanın ozanı öldürdüğü; hem de zehirleyerek öldürdüğünü biliyor musunuz?

ÖLDÜRÜLEN ŞAİRLER-(7) :Sultan Ahmed

Mustafa CEYLAN

ÖLDÜRÜLEN ŞAİRLER-(8) : Hayâtî

15.Yüzyılda yaşayan ve vezir Mahmut Paşa’ nın divan kâtibi Yazıcı Tursun’a söylediği bir beyit sebebiyle öldürülen şairimizdir.

Yazıcı Tursun ki “Tevârih-i Âli Osman” adlı eserin yazarı.
Peki, nasıl olmuş da, bir şair, bir yazara kendisini ölüme götürecek mısralarla seslenmiştir?

EYY ŞİİR …!



İstanbul, İstanbul olalı böyle bir olayı yaşamamıştı. Senin yüzünden elbette çok daha büyük hadiseler cereyan etmişti. Onları duymuş, öğrenmiştim. Bunca büyük olaydan sonra, bu gördüklerim beni çileden çıkarmaya yetti de arttı bile...

İçimdeki ırmağın akışını duyarım
Yalap yalap sesi var, yankısı kulağımda
Döndükçe takvimlerin dönüşünü duyarım
Dolap dolap dönüyor, türküsü dudağımda

Anlaşıldı ey gönül, demek seni de yordum?

O nedir ki, insanı çile çile dokuyan?
O nedir ki, dalında bülbül olup şakıyan?
Söyle bana ey dostum, üç harf bir nokta ile
Nedir gönül defterin, sayfa sayfa okuyan?

İçindeki pas tutmuş frenleri koparan