Mustafa Bay Şiirleri - Şair Mustafa Bay

Ayazda serçe idim gönlüm sardı tüyüne
Tenin, sıcak ve kuytu en masum günahımdı
Bakışımız mey kokar kapılırdım büyüne
Gün siyah kuşanırken akşamlar dergahımdı.

Sisli gözlerinde nem terimde terin vardı

/Rüzgârlar okşardı saçımı
Dokunsa bir el korkardım
Kulağımı dayayıp rüzgârın sesine
Nefesim karışırdı nefesime…/

Zaten korkağın biriydim ben

Fırtınaların ardından çıkageldin
Ortalık darmadağınık
Yorgun akan bir ırmak gibiyim
Boz bulanık.

Gölgemle yarıştığım günler dündü

Bakışın gölgeli gülmen yasak mı
Saçların güneşle göze batarken
Maviye boyanmış kirpiğin saklı
Gözlerin denize hüzün katarken…

Döndün ya sırtını yanmışsın meğer

Hadi giy de çık üstüne sonbaharı
Yanmadan üşümeden yürüyelim biraz
Yağdı ilk yağmurlar bitti kızgın yaz
Bana eylülü anlat eylül bak biraz…

Katışıksız maviye mahmurluğun düşsün

Yeknesak günlerimizden şikâyetçisin
Biliyorum

Şükür halimize
Hasta falan değiliz
Öyle “sinirsel kusmalarımız” yok

Orta şiddette poyraza beşik olurken deniz
Beyaz köpüklü dalgaya binen martı zarafetiyle
Salınıyordu sabah mahmurluğun hâlâ üzerinde…

İnsan az merak eder
Akdeniz’in köşesinden

-Sancılanınca kabaran deniz gibi
Masallar avutmuyor dizinde artık beni-

Oysa biz seninle
Balıklara değil de dudaklarına bakardık
Hangi yem damağında erimeden kalır diye

Kendimi buldum
Yoğunlaşmış buluttum

Parmakların dokundukça yağmamayı unuttum.
…

Kavlim mi tamlamasız adıl olup çıktı
Ben mi eksildim sözden ağızdan.

Bu bahar nasıl bahar
Asma yaprakları mevsime aldandı da
Haberim mi olmadı