Alnı secdeye değmeyen,
Besmeleyi söylemeyen,
Ayet, hadis beğenmeyen
Müslümanım diye yaşar.
Caminin yolunu bilmez,
Oruç tutup, namaz kılmaz.
Gidenlerden ibret almaz,
Müslümanım diye yaşar.
Her sözünde DİNE çatar,
Bilginçlikle hava atar.
Haramı bal gibi yutar.
Müslümanım diye yaşar.
Su yerine rakı içen,
Ayet ile dalga geçen,
Kâfirlerle konup göçen
Müslümanım diye yaşar.
Şeytanlarla yarış eder,
İslâm’a ters yönde gider.
Münafık davasın güder,
Müslümanım diye yaşar.
Hiç aklına gelmez ölüm,
Demez ki: “Solacak gülüm”
Düşünemez bunu zalim.
Müslümanım diye yaşar.
Yanılmışlar, sapıtmışlar,
Şeytan yolunu tutmuşlar.
Ahireti unutmuşlar
Müslümanım diye yaşar.
Azrail (a.s.) gelir bir gün
Der ki: ¬¬ — Boşa geçti hayat her gün.
Namaz da kılmamış bir gün
Müslümanım diye yaşar.
Karatoprak yutar onu
Münker, Nekir tutar onu
Cehennem’e atar onu
Müslümanım diye yaşar.
Ahmet Karaaslan
10/11/2025 Talas/Kayseri
Kayıt Tarihi : 10.11.2025 04:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!