Âdetmiş bir zamanda
Dövme yapmak insanda.
Kimi akrep, yılana...
Birisi de aslana.
Merak etmiş bu hususta,
Göstermişler bir usta.
Acem ilinden biri,
Toplu vücutlu iri
Dalıp içeri girmiş.
Vücudunu göstermiş:
— Ustam, benim burcumdan.
Dirseğimden, kolumdan.
Hele arkana yaslan
Ustam kükremiş aslan,
Sırtıma ve omzuma,
Çok güzel olsun ama...
Fakat acıtma canımı,
Çıkartma feryadımı.
Demiş: — Şuraya yatam
Pek süslü olsun ustam.
Mavi olsun rengi de.
Hayret etsin gören de...
Usta işe başlamış.
Adam sanki kişnemiş:
— Aman usta, öldüm ben!
Ne yaparsın öyle sen?
Usta, şöyle ters bakmış.
Müşteriye çıkışmış:
— Aslan demiştin hani,
Hemen biter mi yani...
— Neresinden başladın?
Of, canımı haşladın!
— Kafasını diyorum,
Rahat dur, çiziyorum.
— İçim bir tuhaf oldu.
Gözlerime yaş doldu!
Yapma, orası kalsın.
Varsın kafasız olsun.
Sen başka yerini çiz,
Ustam durma çabuk, tez...
Usta başka yerini
Çizerken o serini,
Döndürerek bağırmış.
İçini korku sarmış:
— Bu kez neresi resmin?
Öf, kesildi nefesim! ..
— Aziz dostum ayağı,
Çizdirmedin kulağı!
Az kaldı sık dişini,
Bitireyim işimi.
— Ayaksız olsun varsın.
Yapma, ora da kalsın.
Acıtma dedik bre!
Durma, geç başka yere...
İğneyi batırınca
İranlı da hızlıca,
Kalkmış yattığı yerden.
Vücut ıslanmış terden:
— Ucu kör mü iğnenin,
Acıman yok mu senin?
— Arkadaşım karnını,
Yenile hatlarını
Çiziyordum ki ben;
Yerinden kalktın neden?
— Tükendi tüm dermanım,
Usta acıdı canım!
Karınsız olsun aslan,
Sen yap başka taraftan...
Usta, iğneyi atmış.
Sonra kaşını çatmış.
Çok kızmış, sinirlenmiş.
Adam sanki dellenmiş:
— Kuyruksuz ve karınsız,
Ayaksız hem de başsız;
Sen gördün mü bir aslan?
Defol haydi dükkândan!
Tarif ettiğin gibi,
Allah yaratmadı ki...
“Gülü seven insanlar,
Dikene katlanırlar.”
Masaldaki şahıslar,
Toplumda dışlanırlar.
Ahmet KARAASLAN
30/07/1998 – KAYSERİ
Kayıt Tarihi : 17.2.2016 22:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!