-Hayata yamalı şairler gezinir köşelerde
ağlamaklı bir iç çekiş
geri kalan resimlerde-
paslı yalnızlık
muşambalı ağıtlar ertesinde
yağmur sularına bırakıyorum
kâğıttan gemilerimi
ve her sözcüğe susturuyorum
köhne
ıssız dilimi
-Özge Dirik için-
kıyısı derin bir aşkın
gömülürken kuytularına
tükendi renkli taşlarım
“Haş İki O” da
yıllanmış hüznün buruk tadında
asılır saçlarına figüran rüzgar
nöbetçi ay
öper yanağını
gözlerimi yakamozlar
Kerem’in niyazında Aslı
yüz sürüyor aşka karagül
bulutun perçemi sülün
her yangın kandırılmış kül
gecenin dalına tüneyen ay
kalbime gömülmeli
aşka inat mugaylan dikeni-
yüzüm yılların bağrından koparıp hüzünleri
usulca bırakırken aynaya
ütopik düşlerimin
Mihri!
asırlık raptiyedir kalbimde
gözlerim iliklenirken al yanaklarına
bir bir makaslanıyor kalbimin rayları
ahhh! narçiçeği imgem
aşk ki Kasparov’un
hamlesiz kaldığı oyun-
yüzümden sarkan hüzne
ıslık çaldı günbatımı
aceleci bir serçe
Rüzgarlı ve nazlısın
Buğulu
Kuytusun
Tozlu hüzünlerde kalmışsın
Bilirim
Ellerim kadar yalnızsın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!