Musalla Mevkiginde Şiiri - Seyfi Karaca

Binanin..
Ve binalarin
Ve binalarla betonlasmis cevrenin irmagin dagin derenin
Derin dondurucu dibinde insan
Vincin altinda insan
Cimento karma makinasinin ucunda ortasinda insan
Demirlerin arasinda tenekelerin pisinde pasinda
Yüklenen halatta yükselen iskelede
Lokma takimlarinin kol büküp dirsek dayayarak omuz verdigi
Perdelerden koltuklara mutfak gezip
Dolabin koltugun yatagin ayak altindan dolasan
Binanin arkasinda insan
Binanin zilinde insan
Binanin tepesinde insan
Binanin yaninda insan
Binanin gerisinde insan
Binanin carsisinda insan
Binanin butiginde insan
Binanin tatilinde insan
Binanin direginde insan
Binanin kazziginda insan
Binanin zindaninda insan
Binanin hapsinde insan
Binanin süper marketinde insan
Binanin kayak merkezinde insan
Binanin barinda bahcesinde insan
Koymus akli fikri evi barki colugu cocugu cehennemin dibine
Hayattan disaridaki yasamdan ötelerdeki
Ne nohuda toprak ne testiye su ne sevgiye tohum
Yikilmis dökülmüs hurma cekirdeginden beter yalnizlik verandasi cöl
Cöp diye atildigi her yerde insan…
Döner durur atli karincalar kendi kendine,
Kendinden hickimseye
Her dakka her yerde tiklim tiklim siren
Sipsivri ve ayaza domino binalar tenesiri vitrin insan
Her yerde huzursuz telas
Her döngüde azap mekik
Heryerde susmak dinmek bilmeyen morg sinyallari
Ölen bayilan soguklugun
Musalla mevkiginden

Ekim / 21