İsrafil borusunu üfledi
Zaman kalmadı
Şimdi hücreler bölünür
Karanlık sarar ortalığı
Ben giderim sen gidersin
El gider
Sessizlik ordusu ilerliyor geceye
Gecede tarifsiz korkular
Ve yasak sevişmeler örgütlenmiş
Kaçak türküler söyleniyor
Kaçak tütünler içilirken
Yarasalar sessizce yırtıyor geceyi
Hücremdeyim kaç zamandır
Duvarlar,demirler,yerler ıslak
Karanlığın ortasına saplanıyor hayalin
Küçülüyor gözlerim…
Sabah oluyor dışarıda,dışarıda devriyeler
Ben karanlıkta yaşıyorum seni
Seni düşündükçe su yürür çiçeğe
Seni düşündükçe terlerim
Güneş tenli zamanlar yaşarım
Yıldızlar kıskanır sıcaklığını
Seni düşündükçe güler gözlerim
Gece tutuşuyor
Ben hayallerime tüneyen
Yalnızlığı soluyorum
Hani o gözlerinde kaybolduğum an
Hani o ellerimin eridiği
Kalbimin firar ettiği an
bir kelebek yardı
hemen yanı başımda
uzansam dokunacaktım sandım
dönsem kucaklayacaktım
bir kelebek vardı
gül yüzlü ay bakışlı
Ne olmak değil
Nasıl olmak önemli galiba
Sende nasıl olmak
Kavgada nasıl olmak
Dostlukta nasıl olmak
Sorguluyoruz hayatı
Ayakta durabilmek önemli
Hayatı soluyarak
Bir papatya gibi
bembeyaz saf ve kaygısız
Maviye hayran bakışlar
Sus şair sus
Konuşma artık
Sevdiceğim konuşuyor şimdi
Sus ve dinle
Eski ve dumanlı bir meyhanede dinlerdim seni
Oysa şimdi
Spartaküs demişler adına
O ilk umudun ilk aşkın
O ilk halk savaşçısına
İlk türküye ilk yoldaşa
Spartaküs demişler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!