bir paspas gibi ölüm eşiğin ucunda
demir kapılar ardında da olsak yok bir kurtuluş
davetsiz sallayacak gelip beşiğimizi
kuru bir veda,cansız bir hoşça kal dudaklarımızda
ve artık karşılıksız kalacak o son dokunuş...
Tek bir hatıranı bile bırakmadım kalbimde,
Çünkü o bile yüktür bana artık...
Savurup duruyor zaman beni bir yel misali
Geriye dönüp bakınca ne var ki elde kalan
Dost bildiğim yıllar vefasız el gibi
Çekip gitti vakitsiz gençliğimi çalan zaman….
Daha dün çocuktum oynardım sokaklarda
Kime nasip kime kısmet
Görmedin madem hürmet
Sen de ona tekbir kıymet
Verme gitsin cancağızım.
Vakit henüz daha erken
Aşk dersin can dersin ne isterse dersin
Vefadan kıymetten anlamaz defolu mal
Değil dostuma düşmanına da vermesin
Kalleşten namertten beterdir defolu mal...
Dost bilmez düşman söyler de durur
Bitsin artık bu kör düğüm
Şimdi baksan sanki dün
Her an her dakika günbegün
Uzaklaşırsın...
İşte budur aşkın sonu
Bütün insanlık kandırdı beni
Öz annem bile yalan söyledi
Helal süt emmiş dedi senin için
Süt mü bozuktu, maya mı?
Anlamadım...
Keşke diyorum
evimiz tek odalı olsaydı...
Ne güzel olurdu,
Kavgada bile yanımda uyurdun.
Yaz bakalım yüreğim, kalem olda dilime
Bundan sonra senden gelen,batsın yerin dibine...
Bana şiirler yaz derdin
Bana şiirler oku.
Sana şiir oldum
çözemedin
Sana ses oldum
duyamadın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!