sen yoksan
geceyi gözlerin bilirim
araya koyduğun ayrılığı
hasret
zehirden acıdır bana
sensiz geçen zaman
Bilmesem sana çıkmadığını
Bu cehennem tozlu yolların
Bitkin,çaresiz,param parça
Düşünmeden koşar mıydım hiç….
Melekler gibi peygamberler gibi
Emrine amade olup Allah’ın
Senin bir şiirin vardı hani,
Uzun uzun bana yazdığın,
Bir daha oku onu,
Başının gözünün sadakası olsun....
2018
Sokağın başındaydı sizin ev
Ve bizim sokağa bakardı
Kocaman bir bahçesi vardı
Ayna gibi dört camı
Akşam olunca ışıl ışıl yanardı
Eski bir çınar kadar heybetli
Bu aşkı hiçbir şey silemez derken
Nasıl oldu da bitiverdi erkenden
Başlıyorum şimdi bittiği yerden
Yaşı yomuyum ölümüyüm bilmem.
Sesim ne kadar gür çıkarsa çıksın
En doğal anlarda tutuklarken tebessümleri
Ağlanacak zamanlarda kahkahaları basarsın
Şairlik işte böyle dostum,
tat vermez tuzu biberi hayatın
Daima kendinden bir şeyler katarsın.............
Bu gece İstanbul’da kar var
Ve sokak ortasında kalmış aşklarım ihtiyar
Ben böyle değildim sahiden değildim
Bastığım yerde kalırdı izlerim bahtiyar
Bu gece İstanbul’da kar var
Gel bir çocuk daha yapalım seninle
Kimbilir,
Belki büyürsün ozaman,
Ben belki baba olurum
Sen yine anne,
Evcilik oynarız yalandan...2018
Daha sabahın zilinin ötmedigi bir vakitte
Yol boyunca ögrenciler gördüğüm
Kaldırım taşlarına vurmuşlar hayallerini
Bir koşturanı var belli oluyor hallerinden
Her geçen araca uzatıyorlar ellerini
Zannedersiniz uzaktan birer dilenciler…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!