"muş" gibi Şiiri - Yusuf Maral

Çok üzgünüm !
Oysa ne büyük umutlar biriktirmiştim
Sana dair..
Hani nasıl söylesem
Her yağmur sen olup yağıyordu üstüme
Güneş seninle daha bi sıcaktı, sebepsiz
Gözlerime bakan sen olsan
Ölümlerden ölüm beğenirdim, korkusuz
Hatta bütün isyanlara inat
Göze alırdım yaşamayı bile
Bunu neden yapıyorsunuz
Yani "muş" gibi
Seviyormuş gibi
Anlıyormuş gibi
Özlüyormuş gibi
Önemsiyormuş gibi
İnsan birine bağlanınca
Ayrılık eti tırnaktan koparmak gibi oluyor
Hani sevgini yalnızken de yaşayabiliyorsunda...
Sesini özlüyorsun
Kokusunu, nefesini
Yüzündeki her bir çizgiyi
Sonra unutmuyorsun ama
Yavaş yavaş alışıyorsun yokluğuna

Bizi en çok;
Kaybettiklerimiz değil
Zannettiklerimiz üzdü
Herkesi melek sanıp bi kanat taktık
Şeytanı unutarak.....