Giresun’da kadınlar pazar kurarlar pazar
Kendi mahsullerini satarlar azar azar
Sırtlarına yüklerler kolanlarla otları
Besleyip inekleri yaparlar yoğurtları
4.BEYİT
Bir bahar rüzgarıyla gelir Yusufcuk kokun bana
Merhem olur kabuk tutmuş onulmaz şu yarama
5.BEYİT
Ruhuma çizilmiş izin, yol gibi uzanır bende
Sefere çıkar yüreğim her gelip geçişinde
Ellerinde nasır yüzlerinde ter
Ne derman kalmış dizlerinde
Ne gözlerinde fer
Gün çalmadan gecenin yorgun kapısını
Henüz ısınmamışken uzandıkları yer
Ninni gibi yayılan ezan sesiyle
Sis bürümüş Karaağaç başını
Silen mi var gözlerinin yaşını
Hasret sarmış toprağını taşını.
Tut elimden tut gönlümden yar beni
Kıvrım kıvrım yollarında yor beni
Bahar küsmüş memleketin yüzüne
Dolu yağar gonca gülün üstüne
Mevsimlerin bu millete kastı ne
Ne gülümüz kalmış ne de lalemiz
Selamdan sabahtan hicret etmişiz
Gönlüm kaldı güzel sende
Ruhum titriyor bedende
Beni durult bana gel de
Yarim seni özlüyorum
Sevda yüklü güller gibi
Bitmeyen geceye ah ü zarım var
Güneşler doğmasın üstüme benim.
Gelmeyen bahara intizarım var
Yağmurlar yağmasın üstüme benim.
Bulutlar kuşatmış hayallerimi
Bir lokma ekmek için dağılmışız sıladan
Yetim kalmış ruhumuz hem dosttan hem anadan
Boy salmışız gurbete kökümüz kuru bir taş
Keder yığmış ömrümüz gözümüzden gitmez yaş
Senden gider nesillere boy kızım
Kursağına helal lokma koy kızım
İffet süstür bu gömleği çıkarma
Allah versin sana temiz soy kızım.
Ana olmak kutsal olmak bil kızım
İlkbahar yağmuruyla yeşermiştik beraber
Hayat buldu bahçemizde sarı güller laleler
Emanet ettim sana gönlümdeki gülleri
Bir alev gonca gibi bağrımdadır külleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!