Efkarlanma güneş gözlüm
Hiç usanmaz benim gönlüm
Senle yandım sende söndüm
Baharımsın kır çiçeğim
Şunu bilmeni isterim
Seni her gün seveceğim
Deli gönül abdal gönül
Ne girersin haldan hala
Yetmedi mi bir gonca gül
Ne konarsın daldan dala
Semalarda ürüşanım
Malazgirt hüzünlü Sakarya yasta
Şehit küsmüş bize gazi darılmış
Yürekler beyinler neden hep hasta
Akıl küsmüş bize sanat darılmış.
Sevgiler sevdalar nereye göçmüş
Sevdiceğim bana nettin neyledin
Kırdın dallarımı viran eyledin
Ben ağlarken sen türküler söyledin
Bana yaptığından haberin var mı
Yürek yaktığından haberin var mı
Gurbet gözlüm yaban elde
Sensiz bir an gülünmezmiş
Sevgiye muhtaç yerlerde
Kadir kıymet bilinmezmiş
Burda sararmış yüreğim
Düşünmeden yola çıkma
Buluttaki nem olursun
Güzel sözle anılırken
Birden bire kem olursun
Esen yellere kapılma
Geceme yön veren bir yıldızdın sen
Çekip gittin ama “nasıl”ı kaldı.
Bu gönlüm pervane olmuştu sana
Kırık bir güftenin fasılı kaldı.
Sözlerinle bana ümit vermedin
Biz unuttuk…
Merhamet rahmet olup yağmıyor avuçlarımıza
Şükür çiçek açmıyor seccademizde
Cesaret dillenmiyor yüreklerimizde
Sabrımız Yakup’casına bilenmiyor artık
Şimdi perme perişanız gözlerimiz ıslak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!