Mürekkebin Sevdası

Vefasız yayların geciken okları, hangi ceylanı ayırır annesinden?
Avutulmamış çocukların gözyaşlarını, hangi baba silebilir ki usulca?
Armağan değil bize baharlar, bakma öyle sonsuz çayır çiçeklerine...
Ne ceylanlar koşabilir artık annelerine, ne de babalar silebilir gözyaşlarını çocukların...
Ne divitler konuşur, ne de kâğıtlar anlatır mürekkebin sevdasını...
Çünkü...
Her bahardan sonra çiçek açan ıhlamur ağaçlarına, şiir yazan çocuklar bile küstü çoktan...