Neye uğradığımı şaşırıyorum
Önceden hazırlansam bile olmuyor
Elim ayağıma dolanıyor
Ne söyleyeceğim bulamıyorum
Bunlar hep oluyor
Görünce birden oluyor
Adını koyamadıgım bir ağırlık var.
Üzülüyorum çok üzülüyorum da sebebin adı yok!
Yeniden nasıl olacak ne olacak, içimdeki ağırlık gitsin artık.
Gel tut elimi.
Gel sar sarmala.
Adını yazayım dedim
Sararmış çizgili bir kağıt
Çizgilerin arasına sıkıştırılmış ağıt
Bir iki karaladığım kardığım yegane kanıt
Olmadı beceremedim karalamayı
Ağlamak ne güzelmiş
Hiç bilememiştim
Neden hiç ağlamamışım
Ağlamak ne güzelmiş
Gözlerim bile dolmadı hiç
Kimse öğretmedi ki hiç
Aklımdasın sanki yan duvarın ardında gibi
Az sonra kapımı çalacak gibi
Bir fincan kahveye hayat sığacak gibi
Bir iki de olsa bana baktığın gibi
Aklımdasın sağ elim tuttu tutacak gibi
Bir akşamlığız
O da bu akşam...
Ne varsa bırak gel gelelim
Başlayalım önce senden benden...
Gel bırak ardındakileri
Eskisi gibi akşamlar
Yine aynı saatte
Aynı yerde
Acımasızca batıyor güneşler
Aynı susuzluk
Yanmak aynı
Bende hayalden bol ne var
Yıllarca ettim kurdum yıktım
Sende de var alacağım ya neyse
Duyamazsın da belki görürsün
Bu köşedeydin verdiğin saatte
Sana uzanırdı ellerim
Artık buldum demiştim
Buldum!
Karanlıklardan çıkardığım
Bir define
Ne de güzeldi
Alın beni artık buralardan
Götürün
Bir köşesinde de mi yer yok bana
Şu kocaman dünyanın
Yok mu kuytu bir köşede aradıklarım
Özlemlerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!