Günler içinde bir gün seçtim
Dedim ki bir Kadıköy’e ineyim
Öylesine özlemiştim ki
Denizden inecektim
Yıllar var binmemiştim
Dün yanlışlıkla fotoğrafını gördüm
Gezdim yanlışlıkla sizin kaldırımda
Düştüm yine eskisi gibi
Hiç beceremezdim ya yine eskisi gibi...
Dün her şey yanlışlıkla oldu
Dünya dedikleri
Sanki yıkılmayacak bir sahne
Yalan alemin mağrur sakinleri
Bu sahnenin oyuncuları
Kimler mi seyreder
Onları ve oyunlarını çaresizce
Elime dokun ne olur
Dön ne olur
Kalk öyle soldurma gözlerini ne olur
Ne olur kalk da yine konuşma kalk ne olur
Ne demiştik
Kalbimin hükümdarını bulacağım diyeydi her şey
Hüküm senin dedim hey
Dön ardına çıkar ellerini ceplerinden heeyy
Hükümdarım canım senin içindi her şey
Kalbime öğret seni nasıl seveceğimi
Senin her şey
Bunu da al götür
İçinde neler yok ki
Pembe renkliler
Masmavi düşler
Kızarmış isyanlar
Kapıyı çekiyorum
Bir iki isteksiz adım
Merdivenlere yakalanıyorum
Ağırca iniyorum
Bir kapı daha
Izdıraplarımı ardıma bırakan
Sımsıcak bir dokunuş
Bir temas
Tenden ya da senden
Bir gülümsemecik
İçten ya da yalandan
Dünyanın rengini saran
Eski filmlerden bir karenin eserisin
İyi ki de sevmişsin
Çok özelsin
Bıraktım yüreğimi kendine seni özlesin
Sevmişsin dedim itiraz etmedin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!