Bütün suç çizgilerde galiba,
Çizgiler derin, çizgiler uzun,
Çizgiler suçlusu tatlı uykumuzun.
Hayaller çiziyor fikrim bulutlar kadar yüksek
Bulutlar kadar yoğun düşlerimin buğusu,
Leylekler alsın götürsün hasretleri
İnciler dökülür yüreğinden parmak uçlarıma...
Suskun yüreğim fırtınalarda kalmış ufak bir sandal gibi çırpınır umutsuzca...
Sevda ağacının son dalı da kırıldı kırılacakken kollarımda, sen doğdun güneş gibi ufkuma...
Gecelere sığmıyor gönlümün heyecanları artık...
Düş kurmaktan yorulsam da özledim çokça seni...
Bir gelsen diyorum yaşadığım şu koca şehre...
Bu gün biraz geç uyandım hayata
Tıpkı sahte sevgilere uyanışım gibi,
Ansızın girmiştin zavallı gönlüme
Baharımı buz kestirdin tıpkı kışım gibi.
Kızamıyorum sana, kendime bütün hıncım
Sayende tüm sevgilere kalmadı inancım,
Boş kâğıda yazmıyorum tüm anılarımı
Defter aralarına sıkışmasın diye,
Özgür bırakıyorum sonsuza dek
Tıpkı artık sevmeye tövbekâr
Yüreğim gibi…
Sevgi incileri dökülmüyorsa da
Bütün güzellikleri unuttum bu Eylül'de,
Tüm yaşanmışlıklara kocaman bir çizgi çektim,
Ah be zalim felek! Hani ben de gülecektim?
Canımın özü bildiğim sevenlerim olacaktı,
Oysa canımı en çok Can dediklerim yaktı,
Mihrabım dediğim bile buruk bir iz bıraktı...
Hüzünleri ben bu kadar sevmezdim eskiden,
Hele yalnızlığı hiç,
Yalnız gezen sokak köpeklerini bile
Sevmezdim
İlkokullu aşklarımızla
Küçük kaçamaklar yapardık,
En soğuk günlerde yağdı yüreğime
En sıcak sağanak yağmurlar,
En koyu karanlık düşlerden
En aydınlık gülüşünle uyandım,
Sen ufuk çizgimde çıktın karşıma,
Ufkumu sen sandım…
Bırak kimse anlamasın halimizi,
Kırık dallarımız kara toprakta kalsın,
Çiçekler açmasın varsın gönül bağımızda
Kuş uçmasın kervan geçmesin
Kim ne derse desin,
Kim pazarda üç kuruşa satarsa satsın postumu,
Hiç farkına varamadım hayatın gülüm,
Derin nefes aldığım günlerimde oldu ama
Sen hep yoktun,
İçimden sessiz ırmaklar aktığında,
Yoktun,
İnsanlığımı bir vefasızın avuçlarına bıraktığımda,
Bu gün hava soğuk, fırtına rüzgâr,
Kar atıştırıyor asfalta paralel yüzüme,
Âlem sıcak yuvasında, kahve telvesi boyu keyifler,
Şarkılar duyulmuyor rüzgârın yaygarasından,
Ben çoktan düştüm yola,
Anılarımı atıp çöpe tavan arasından…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!