Murat Halıcı Şiirleri - Şair Murat Halıcı

Yanlış çalıyorsun kemancı
Ellerin girdap
Hiç nazik değil ellerin
Sığıntıyım kendime
Göçteyim
Takma hiç bir şeyi peşime

Tek intihar şakaklarıma az gelir
Dindirmez susuzluğumu ab-ı hayat
Bana geceden bir ceket biçmelisin
Astarında yıldızlar
Yakasında mehtap
Merhametten dikişleri

(Çok değeri üstad Sezai Karakoç 'un Mona Roza şiirine naziredir.)

Yağmurlar pusmuş hep, bulutlar ürkek
Bozgundalar sanki bütün mevsimler
Boynu bükük güller şimdi gidecek

Suya yazılan yazıdır hayat-
İki parantez arası

Başlatsana beni
Gözlerinin bir kıyısından
Ölüyorum can çekişmelerinde

Mor kasımpatılar açacak birazdan kirpiklerinde
Dilim sevdama yokuş
Sessizlik bile sarhoş
Dolunay omuzlayacak yüreğimi
Mahcup

Tanıyorum sizi Mösyö zaman
Kırk haramilerin başısısınız
Terk edilenleri törpüleyen eğe
Bazı göz bebeklerinde
Ölüm telaşısınız

Ölmek İçin Erken

Ellerimi kesiyor cümleleriniz
Üstelik sesiniz çok kirli
Tehditleriniz parmaklarımın ucunda asılı sarkaç
Kaçıncı ben ve bıkmadınız uğraşmaktan

Bir yıldızın asık suratı yapışmış penceremin buğusuna
Gece leylak kokusunu sürmüş yine
Dolunay çekiyor ruhumu kendine
Bir şiir daha anlatmaya çalışacak seni yeniden
Aciz
Yetersiz

Birbirlerini arıyor yansımalar
Dillerde kekremsi bir ışık
Zamanın uçurtması gölgeler
Artıklarıyla besleniyor birbirlerinin
Davet edilmedikleri bulvarlar bunun şahidi
Ne usta kuklacısıdır oysa zaman

Ağu hayatı içtim elinden saki
Geçmez sarhoşluğum son nefeste de
İçirdiğin mey efsun gibidir sanki
Özgürlük tadılırmış bir kafeste de

Yola aşığız geçtim yolundan saki