Yine kırdım kafayı,
Yıktım bütün duvarları,
Kırdım kapıları…
Senden gayrı sevemedim kimseyi,
Yaktım sevdaları…
Ne bir his oldun içimde
Ne dilimde iki hece
Anne deyişlerimin arkasındaydın
Anladım ki sen bana hep uzaktın
Hayat kısa sevgilim çekip gitme sakın,
Ellerimi sensiz bırakma ayrılma sakın,
Bir duam var bilirsin hep senin üstüne,
Beni yarım bırakıp, Kaşlarını çatıp gitme sakın.
Semazenim yansıyan gözlerin önünde,
Küçük bir kulübedeydi huzur
Ta ki tam ortasına koskoca bir incir dikilene kadar…
Gölgesinde uyuyamıyordu minik cengaver.
O sabah, uykusuz gözleriyle, yine annesini görüyordu yanı başında,
Bir de her zamankinden farklı olarak
Senden geriye ne varsa
Hepsini kumara yatırdım
İlkin kazandım sandım
Sonrası hep batırdım
Kumarım aşk'tı benim
Kimin hakkı kimde kaldı ki?
Niceleri geldi geçti kim kaldı ki?
Yedi düvele sultan olsan ne fayda?
Süleyman bile toprak olmadı mı ki?
Üç elma düşecekti gökten avucumuza
Ne bir dosta eşit güvenim kaldı
Ne güven içinde ömrümün bir dostu…
Herkes kendi aleminde rüyasına daldı
Şimdi ayrıştı çakal ile kurdun postu.
Uyanırım düşlerim sert geçer benim,
Yamacımda rüzgarım sert eser benim.
Ne zaman ki bir aşık divanesini ararsa,
Aşıklar şehrinin tek yalnızı benim…
Bu saatlerde kapı önlerinde otururdu anneler,
Gelenini beklerdi...
Gelmeyen de vardı
Yılda bir gelen de...
Peki ya şimdi ...
Yağmur yağardı
Seller akardı
Mahallede herkes camdan bakardı
90 ların başıydı
Yaşımız daha 8 9 10 belki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!