Kusurlu gördünde kâbahat neydi ?
Yüzünü bir anda , asıp da gittin
Kader öngörün de baht bahâneydi ?
Sesi boğazımda , kısıp da gittin
Derbeder dünyama dönen felektin
Aşk dediğin bir ummandır
İçilir kanılmaz gönül
Evvel âhiri zâmandır
Hâkikât yanılmaz gönül
Ne aşikâr ne gizlidir
Değişmez devranla has olan özün
Zamana bakıp da aldanma gönül
Hakikate sakın kapatma gözün
Cahile uyup da horlanma gönül
Kavline sadık ol ahdine bağlan
Dertliyim der, yâr aşkına yanarsın
Yâri bilen, derdi sayamaz gönül
Hakikat de söyle kimi anarsın ?
Sadık olan Ferd'e doyamaz gönül !
Aşık mıdır yâr aşkına yanmayan
Gelip bahçemizi seyrân edersin
Garip bağda bâğban olmaz efendim
Gönül dallarımı üryân edersin
Meyvemizde rahşan olmaz efendim
Ya yürek burkutur ya yüz ekşitir
Gönül gözüm ile gördüm ben seni
Senden gayrı gülü dermem bir daha
Aşkının yoluna sürdüm bendimi
Senden gayrı yolu sürmem bir daha
Muhabbet mihmandır gönül şehrinde
Gönül kâtip oldu aşk'a
Yaza yaza sır kalmadı
Ateş oldu başka başka
Toza toza kor kalmadı
Arzuhâli aldı dilden
Sen gitmeye ben vedaya hazırdım
Her kul nasibini yaşarmış gülüm
Gücüm yetse seni baştan yazardım
Kader boyumuzu aşarmış gülüm
Sen leylaydın ahu Devran çölüydün
Fırtınası diner bu mevsiminde
Bizede baharlar uğrar be gülüm
Hüzzam makâmının segâh sesinde
Bizede mutluluk ağlar be gülüm
Kim demiş kapanmaz gönül yarası
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!